داستان یکی از علمای بزرگ در ملا قات با امام عصر
قبل از آمدن به قم در اشتهارد تا مطوّل (از کتب حوزوی) خوانده بودم
و خیلی مایل بودم که به حوزه علمیه قم بیایم.
ولی ممکن نمی شد و خصوصاً از نظر امور مادی در مضیقه بودیم.
کثرت علاقه به حدی بود که من قبل از طلوع صبح به مسجد چهار محله می رفتم
و مخصوصاً توسل به حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) پیدا می کردم
و گریه و ناله داشتم و می خواستم تا اسباب رفتنم به قم فراهم شود.
نام حضرت را می بردم و اشک می ریختم. تا آنکه شبی در عالم رؤیا خواب دیدم
من را با این شعر امر به رفتن به قم فرمودند و وقتی بیدار شدم
دیدم شعر در یادم مانده و آن این بود:
تا خود نروی به پای خود در ره دوست
تا جان نکنی فدای خاک ره دوست
از این خواب فهمیدم که ماندن فایده ندارد و باید خود
برای رفتن به قم تصمیم بگیرم. چون در آنجا مکتبی بود
که درس می گفتم و مخارج ما را تأمین می کرد، همان
روز آمدم خداحافظی کردم و آماده شدم که رهسپار قم گردم.
هر چند التماس کردند که اگر حاجتی داری حاجتت را برآورده کنیم و بمانید. گفتم:
نه، من برای ادامه تحصیل باید به قم بروم.
و بحمدالله موفق شدم و سال 1320 شمسی به قم آمدم »
قبل از آمدن به قم در اشتهارد تا مطوّل (از کتب حوزوی)
خوانده بودم و خیلی مایل بودم که به حوزه علمیه قم بیایم.
ولی ممکن نمی شد و خصوصاً از نظر امور مادی در مضیقه بودیم.
کثرت علاقه به حدی بود که من قبل از طلوع صبح به مسجد چهار محله می رفتم
و مخصوصاً توسل به حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) پیدا می کردم
و گریه و ناله داشتم و می خواستم تا اسباب رفتنم به قم فراهم شود.
نام حضرت را می بردم و اشک می ریختم. تا آنکه شبی در عالم رؤیا خواب دیدم
من را با این شعر امر به رفتن به قم فرمودند و وقتی بیدار شدم
دیدم شعر در یادم مانده و آن این بود:
تا خود نروی به پای خود در ره دوست
تا جان نکنی فدای خاک ره دوست
از این خواب فهمیدم که ماندن فایده ندارد و باید خود برای رفتن
به قم تصمیم بگیرم. چون در آنجا مکتبی بود که درس می گفتم
و مخارج ما را تأمین می کرد، همان روز آمدم خداحافظی کردم و آماده شدم که رهسپار قم گردم.
هر چند التماس کردند که اگر حاجتی داری حاجتت را برآورده کنیم و بمانید.
گفتم: نه، من برای ادامه تحصیل باید به قم بروم.
و بحمدالله موفق شدم و سال 1320 شمسی به قم آمدم
اما آنچه را بعد از ورود به قم از ناحیه حضرت می دانم این بود
که همان سالهای اول که به قم آمدم رساله عروة الوثقی
چهار حاشیه ای تازه از چاپ خارج شده بود
به حواشی آیات عظام: بروجردی، قمی و اصفهانی. من خیلی مایل بودم
آن را بخرم و مباحثه فقهی داشته باشم. پیش کتابفروشی رفتم گفت: سه تومان است.
من فقط سی شاهی بیشتر نداشتم التماس کردم تخفیف بدهد؛ گفت:
جای چانه ندارد و بعد ده شاهی آن را کم کرد. دیدم قدرت مالی برای خرید آن ندارم
مأیوسانه برگشتم و توسل به حضرت ولی عصر(ارواحنا فداه)
پیدا کردم و اینکه من محتاج این کتابم و باید وسیله اش را جور کنید.
سابق در مدرسه فیضیه لوله کشی نبود و برای توالت ها
آفتابه می بردند. من درب حجره بودم یک وقت دیدم شخصی آمد
و گفت: اجازه هست از آفتابه شما استفاده کنم؟ گفتم: مانعی ندارد.
آفتابه را برد و برگشت دیدم چیزی گذاشت و رفت.
وقتی آمدم دیدم سه تومان گذاشته و رفته. من خیلی تعجب کردم،
زیرا به فرض که می خواست پول بدهد یک قران بود.
لکن این سه تومان است؛ فهمیدم که چون توسل به حضرت حجت
پیدا کردم حضرت برای خرید کتاب حواله کرده اند
بلافاصله کتاب را خریدم و بعد هم موفق به جمع آوری مدارک عروه و ... شدم
ارزش زنان در یاران امام زمان
